Move programlama dilinin arkasındaki en güçlü fikirlerden biri hakkında konuşalım: sahiplik ve dijital varlıkları doğal olarak (native) ele alması.
Geleneksel programlamada, nesneler özgürce kopyalanabilir veya silinebilir.
Peki ya bu nesneler gerçek bir değeri temsil ediyorsa — örneğin token’lar, NFT’ler ya da lisanslar gibi?
İşte Move burada yeni bir yaklaşım sunuyor.
Move dilinde değerli veriler kaynak (resource) olarak ele alınır.
Ve kaynaklar için çok katı kurallar vardır:
- Kopyalanamazlar
- Silinemezler
- Net bir sahibi olmak zorundadır
- Bir yerden başka bir yere açıkça taşınmaları gerekir
Diyelim ki bir Coin ürettin (mint ettin);
Transfer işlemi sonrası my_coin artık sana ait değildir, onu tekrar kullanamazsın.
Ve bu sadece bir mantık değil — bu durum derleyici tarafından zorunlu kılınır.,
(Bu örnek, Move’un sahipliği nasıl zorunlu tuttuğunu basitleştirilmiş haliyle gösteriyor. Gerçek Move kodlarında signer referansları ve modül yapısı gerekir.)
Bu, Move’un sahipliği dil seviyesinde koruma yöntemidir.
Token’ı yanlışlıkla kopyalama ya da kaybetme gibi hatalar yapman mümkün değil.
Bu tasarım şu avantajları beraberinde getirir:
- Daha güvenli akıllı kontratlar
- Daha sade ve anlaşılır varlık mantığı
- Cüzdanlar ve dApp’ler için daha iyi kullanıcı deneyimi
- Hatalara karşı daha az alan
Move’un “kopyalanmaz / silinemez” kuralları ve “taşıma (move) mantığı”, Web3 dünyasına birebir uyan eşsiz bir sahiplik modeli oluşturur.
Her dijital varlığı fiziksel bir nesne gibi ele almak gibi düşünebilirsin.
Daha detaylı öğrenmek inmek ister misin? 
Bu linklere mutlaka göz at:
aptos.dev
learn.aptoslabs.com/en
Orijinal gönderi: https://x.com/neseliolfu2re/status/1907154509064769877